Generaal Pacek over waarom niemand Polen in de VS vertegenwoordigde: "Het is triest"

Agnieszka Niesłuchawska, "Wprost": Deze week vond er een bijeenkomst plaats van de stafchefs van de NAVO, bijgewoond door de nieuwe commandant van de NAVO-strijdkrachten in Europa, generaal Alexus Grynkewich. Later bespraken ze in een kleinere groep de veiligheidsgaranties voor Oekraïne. Waar gingen deze informele gesprekken volgens u specifiek over?

Generaal Bogusław Pacek: De bijeenkomst van de commandanten van de generale staven van de NAVO-lidstaten is van groot belang voor de huidige internationale situatie. Ik ben blij dat ze publiekelijk hun steun aan Oekraïne hebben uitgesproken en hebben benadrukt dat vrede rechtvaardig moet zijn. Militaire commandanten bemoeien zich echter niet met politiek, dus de verklaring die na de bijeenkomst is afgegeven, is summier. Zij zijn niet degenen die belangrijke beslissingen nemen, aangezien dit een terrein is dat is voorbehouden aan hun superieuren – de staatsleiders. Ik neem echter aan dat ze mogelijke scenario's voor de inzet van troepen in Oekraïne hebben besproken, mocht een dergelijk besluit worden genomen.

U spreekt over eenheid van denken en samenhang binnen de coalitie, maar de NAVO-landen hanteren verschillende benaderingen voor de stationering van bondgenootschappelijke troepen in Oekraïne.

Hoewel NAVO-politici uiteenlopende meningen hadden, verbrak niemand deze eenheid. De bijeenkomst had een militair karakter en bood de gelegenheid om zaken te bespreken die van belang kunnen zijn. We weten dat Polen niet van plan is troepen naar Oekraïne te sturen, maar onze troepen zouden nuttig kunnen zijn, onder meer voor de operatie die garanties biedt aan Oekraïne. De rol van Polen is het bewaken van gesloten deuren en het voorkomen dat de vijand Europa binnenvalt. Onze rol is het bewaken van de oostflank van de NAVO.

Mocht er dus een operatie van Europese troepen op Oekraïens grondgebied plaatsvinden, dan zijn onze troepen nuttig, zelfs als ze op ons eigen grondgebied blijven.

Donald Trump, die een week geleden de rode loper uitrolde voor Vladimir Poetin in Alaska , ontving een paar dagen later Volodymyr Zelensky, samen met zijn Europese leiders en de NAVO-chef, in het Witte Huis. Zelensky beschouwde het als zijn beste ontmoeting met Donald Trump tot nu toe. Is er een kans op een doorbraak, een staking van de vijandelijkheden?

De toon van deze bijeenkomst suggereert dat vrede nabij is. Er wordt echter niet gespecificeerd wat de prijs voor een dergelijke vrede is. Trump heeft eerder verklaard dat Oekraïne zich niet bij de NAVO zal aansluiten en dat het land een deel van zijn oostelijk grondgebied zal moeten afstaan. De rest is speculatie.

Eén ding hebben alle uitspraken gemeen: de betrekkingen met de VS mogen niet verslechteren, want zonder die betrekkingen zal het conflict niet worden opgelost.

Enerzijds accepteert Trump grotendeels Poetins verwachtingen – in grotere mate dan Oekraïne en Europa momenteel kunnen accepteren. Anderzijds praten EU-leiders al lang over garanties voor Oekraïne. Deze twee lijken elkaar echter uit te sluiten.

De verwachtingen van het Westen en Oekraïne komen niet overeen met Poetins dromen, dus alle garanties zijn pure theorie en trekken een grens. Rusland heeft de mogelijkheid van NAVO-troepen in Oekraïne categorisch uitgesloten, dus het is moeilijk om het in dit opzicht een succes te noemen.

Lees ook: Trumps Nobelprijs en de verborgen agenda van zijn gesprekken met Poetin. Deze peiling zegt alles.

Het feit dat westerse leiders zich meer richten op garanties dan op het toekomstig NAVO-lidmaatschap van Oekraïne, maakt de situatie onbegrijpelijk.

Op welke manier brengt Trumps ontmoeting met Zelensky ons dichter bij vrede?

Het toont de wil van beide landen, inclusief het Westen, om in actie te komen. Goede wil is echter niet voldoende, aangezien Poetin zich nooit aan internationale afspraken heeft gehouden. Hij wil de oorlog op zijn eigen voorwaarden beëindigen door Oekraïne te weigeren toe te treden tot de NAVO en de terugname van een aanzienlijk deel van de Donbas af te dwingen. Dit zijn echter niet de enige voorwaarden die Moskou stelt.